یش از سه دهه از حضور نفت و گاز در استان بوشهر می گذرد , هر چند نفت و گاز تاکنون در استان بوشهر خدمات و فعالیتهایی داشته اند اما آنچه که ما را در سایت خبری بندر دیر بر آن داشت تا به آن اشاره کنیم وجود روستایی محروم و بدون داشتن کمترین امکانات در جوار یکی از ثروتمندترین بنگاههای اقتصادی نفت و گازی استان بوشهر بود .
جاده های باریک و پیچ در پیج کوهی دهستان دوراهک (شهرستان دیر) به شهر ریز (شهرستان جم , بخش ریز) را که طی کنی به تابلویی می رسی که نشان می دهد اینجا : منطقه عملیاتی ناروکنگان ( مرکز اداری ) است. کمی آنطرف تر تابلو نوشته ای توجه هر رهگذر را به خود جلب می کند به این مضمون که :/ زخم زبان از زخم نیزه نیز سوزناک تر است/ اینکه این جمله وسط این کوهها و در میان این پیچ هایی که سر گیچی را با خود به ارمغان می آورد جهت بازگوکردن چه حقیقتی می باشد الله و اعلم...
سفر به سرزمینی که مردمانش آب نمی خورند... از برق استفاده نمی کنند ... آنها خط تلفن ندارند... به پهنای باند اینترنت و اینترانت کاری ندارد ... اینکه فیبر نوری در خلیج فارس قطع شود دخلی به آنها نخواهد داشت ... آنها در یکدقمی محلی زندگی می کنند که اگر کار در ان محل بدون همه چیزهایی که گفتیم برایشان امکان پذیر نیست ..
تمام شیب ها و سربالایی ها را که یکی پس از دیگری به پشت سر نهی می رسی به تابلویی دیگر : شورای اسلامی بخش مرکزی شهرستان دیر/ روستای مخدان
اینجا روستای مخدان ... چندین کیلومتر با مرکز شهرستان فاصله دارد .. آخرین نقطه از محدوده جغرافیایی شهرستان دیر .. خانوارهایی بصورت پراکنده در کوه سکنی گزیده اند... شغل مردمان اینجا دامداری است و هر کس به نحوی مشغول کار خود..
اینجا حسن با چوپ دستی اش مشغول هدایت گوسفندان به سمت پایین جاده است.. او ازآن چوپانانی نیست که نی داشته باشد و به درختی تکیه بزند و گاهی نیز شعری بخواند..حسن چوپان کلیشه ای قصه ها نیست.. حسن پسر مش قنبر مرد 59 ساله روستاست... خانه قنبر با شرکت و منطقه عملیاتی نارو کنگان ( مرکز اداری ) فاصله چندانی ندارد .. نیازی به چشم مسلح نیست .. با همان چشم ساده خدادای و حتی اگر خدایی نکرده چشمانتان ضعیف هم شده باشد تا شعاع ?? متری را توانایی دیدن خواهید داشت .. خواهید دید که چگونه مسئول و کارمند شرکت در سرمای مصنوع کولرگازی چندهزار فوت حتی تشنگی حسن نوجوان روستا و احمد نوزاد چندماهه روستا را در دمای بیش از ?? درجه تابستان تماشا می کنند...
(( گزارش تصویری از سفر به محرومترین روستای استان , دست آورد حضور چندساله نفت در بوشهر)
(?) پیچ ها و دره ها و کوهها و تپه ها را که رد کنید قطعاْ بجایی خواهید رسید که انسانهایی به سبک انسانهای اولیه در خانه هایی که از سنگ تلبنار شده است در حال زیستن اند.
(?) این نمونه ای از همان خانه هایی ست که گفتیم ... باور کنید حقیقت دارد !!
(?) اینجا هم مدرسه روستا ... جایی که ? نفر از آینده سازان این مملکت مشغول کسب علم اند... ? پسر و ? دختر .... از خانواده های فاریابی . نسیاری و آهو خوش .. آنها معمولاْ تا کلاس پنجم بیشتر درس نمی خوانند و اینجا اخذ مدرک پنجم دبستان برایشان معادل دکتری آنجاست !!!
(?) اما شروع داستان ... از اینجاست که بغض گلوی انسان را سخت فشار می داد ... واقعیت را از پشت فنسهای منطقه عملیاتی ناورکنگان (مرکز اداری ) به تماشا نشستیم .. ما از داخل محوطه جایی که ماهیانه میلونها دلار هزینه عاید این مملکت می کند به تماشای مدرسه ای در دورافتاده ترین نقطه مرزی جغرافیایی شهرستان دیر نشستیم.... جایی که مدرسه را متعلق به بندر دیر می دانند اما منطقه عملیاتی را .....( کاخ نشینی و کوخ نشینی شاید نباشد اینگونه ..)
(?) اینجا شرکت/سازمان و یا....(منطقه عملیاتی نارو کنگان .. مرکز اداری )
برای مشاهده
