عبدالمجید دراهکی

خدا

نه برای خورشید

و نه برای زمین

بلکه برای گل هایی که برایمان می فرستد

چشم انتظار پاسخ است

ابرها که خط خطی می شوند و لبخندهایی پررنگ می زنند ، علامت این است که ماه درمی آید و این که ما هنوز برای یخ بستن داغیم . این که وارد سرزمینی می شویم که بوی سکوت می دهد و ثانیه هایش بوی خاک و تیرآهن و سنگ و سینه تزریق می کنند . اما دست های مهربانی از دور برق می زنند و رویاهای نیمه کاره را به آسمان عشق می رسانند ، تازه باورمان می شود هنوز هستند ستاره هایی که جلوی خیز برداشتن شب ، توی کوچه های سکوت سبز شوند و انسان و انسانیت جاودانه اش گرده بزنند .

انعکاس سادگی و سرخوشی مردی که با سخنی شمرده و دلپذیر ، تو را به مهمان هویت ایرانی و گستره فطرت های حقیفت طلب می برد ، دیدنی است . لطافت و منش کرامت بار انسانی از جنس سرافرازی و عزت ، آدمی را تا اعلا درجه وجد و سرور، جد و جهد بالا می برد و در هاله ای ارغوانی از روح بلند علم پروری و ترغیب به دانش ، آرمان های بشری را درصفحات درخشان تاریخ ارزشمند ایرانی ، ماندگار می کند .

استاد حیدر دوراهکی همان مرد صمیمی و ساده زیستی است که تنها در معاشرت -  هر چند کوتاه – می شد روح بلند و پرتلالو او را دریافت . گوهر دیریاب صمیمیت و صفا و یکرنگی در میانه بازار عشوه گران نقش باز پر تکلف ، آنچنان عزیز می نمود که بی هیچ تردید از سر شور و مستی سرود خوان بی دلی ها می شدی :

برخیز تا طریق تکلف رها کنیم                     دکان معرفت به دو جو پر بها کنیم

شناخت انسان هایی چون استاد  حیدر دوراهکی حلقه مفقوده ای است که سرخط یافتن او بهانه ساخت بنایی است با تارپود آینه وارش تا سبزینه دوستی ها و مراوده صاحبدلانی خسرو سیرت با جوانان دانشجو در بوستان معرفت حاصل آید و این وصلت دیرپا زمینه ساز بروز اشتراکات فراوانی شود که هر یک آن حدیث عشق می خواهد (( بدان زبان که تو دانی ))

پاسدار دانشمند ! نفس هایمان که داغ شیرین سینه هایمان را کنارتان ابر می کنند ، می خواهند به چشم هاتان نشان دهند که قدردانی شاخه ای ست که در سرزمین بزرگواری سبز می شود ، گل می دهد و اگر بپذیرید ، فضا را پر از عطر جنوبی دوست داشتن می کند .

فرماندار نمونه ! بلندی های دیوانه وار البرز و صمیمیت سیال خلیج فارس آن هنگام که به خواب  ظهرهای تابستان فرو می رود ، تقدیم به اسطوره های نهفته در سینه تان که شما را وا می داشت پرچم کرامت را بادهای موسمی سرزمین سرسبز فرهنگ بسپارید .

آن چه سروده ایم و آن چه در سینه مان لخته بسته و می خواهد از نگاهمان فرو ریزد ، نه مدح انسانی است بزرگ که بزرگواریش در سبد دستباف واژه هامان نمی گنجد . بلکه گوشه ای است از آن چه لابلای آدم هاو احساس ها قلمی خورد و شکوفه هایی است که روی لب های نسلی نو سبز می شود ، به بار می نشیند و امید است دنیایی را با شهد ماندگارش شیرین کام گرداند .

استاد حیدر دوراهکی مردی از سرزمین جبهه و ایثار ، ساحل نیلگون خلیج فارس و نخل های سر به فلک کشیده دوراهک ، از شهرستان سربلند دیر که پیشه اش انسانیت و هنرش احقاق حق مردم محروم جنوب (حقوق )  بود . 

استاد جانباز !  در روز 7 شهریورماه 1387 گرد هم می آییم تا بدانید باران که می بارد ، بوی خاک که بلند می شود ، بهار که روی شانه های زمین به رقص بر می خیزد ، به یادتان می آوریم ، از شما به نیکی یاد می کنیم و نام جاودانه  تان را به گوش تاریخ می سپاریم تا آیندگان بدانند در عصر ما مردانگی هنوز نفس می کشد .

امیدوارم لابلای این همه دل های آهنی زنگ نزنید و دست هاتان همچنان ضربه های امید را در سینه های نسل ما زنده بدارد .

مراسم یادبود فرماندار نمونه خفته در خاک جانباز پاسدار استاد حیدر دوراهکی  در روز پنجشنبه مورخ 7/6/1387 صبح ساعت 8 الی 30/11 در مسجد صاحب الزمان ( عج ) دوراهک و عصر ساعت 17 الی  18در جوار مزار شهدای دوراهک برگزار می گردد . لذا از عموم مردم دانش دوست استان دعوت می گردد در این مراسم باشکوه شرکت فرمایند .