ای مردم
دلی دارم که از دست شما زخمی است ای مردم
نمی پرسد کسی از من که دردم چیست ای مردم
که می داند چه خواهد رست زین باران خون آلود
چه رودی پشت این سدّ زمان جاریست ای مردم
دیدن ادامه شعر
خروش نیل طغیان است زآن سوی زمان جاری
بنای عشق اینک روبه ویرانیست ای مردم
کنون که طفل غیرت خفته در دامان بی باکی
نفیر دیو غفلت، بانگ لالاییست ای مردم
کنون که شاخ و برگ باغهامان داس می بوسد
گه مرگ درختان هم تماشاییست ای مردم؟
شما که خیمه ی شب را پناه خویش می دانید
درون کاسه ی سر چشمتان رنگیست ای مردم
چراغ نامتان اینک هجوم باد خواهد کشت
سیه نامی به دوش صبح، عار کیست ای مردم؟
مگر کوی نجابت را غبار ننگ پاشیدند
که فانوس نجیب کلبه ظلمانی است ای مردم؟
ز سوی خاک فردامان چنانچه دامن تاریخ
بگیرد بوی نفرت، ننگ انسان نیست ای مردم؟
موضوع مطلب :
