میگن سیم یکشی خالو!چتاوی که لیکون کنات از فت فت آوی
میگم دل از جوابی پشت پنگیش مث اوگیر توسو لت پت آوی
هزار تا نیمه ی دودوگذشته و صدتا سلسله ی خسروگذشته
ولی دل تشنه ی دیدار واموند چنون تشنه که از کوکو کذشته
عموفایز پری تی مونشسّه وبی زلفاش زونینام بسّه
یه وختی وم چلکه ری مو گپهاش مُو و پرپر وُماچ دسّه دسّه
مو بیدار و چشم بیدارو تو خو بُکاسه از گُپت پیدار وتو خو
مو دسپاچه،که دل ازبس خوشالی کرفته کپ کُپ بسیار و تو خو
چشش کرد روز چاسم گرگ و میشی که یادم برده بی خوم کوم و خویشی
بده سی دل نفسّی ،مُرد بدوخت نه گردی دسّتن هی می پریشی
مه پونزه تو مرزنکا وُ دو بی پسهرا جیغ و وَه چون گرگشو بی
دُمی خیروموهم عین گزیرو اوهم تو خونه شو تا صبح روبی
کین؟که کلّ لنجا سیش ماچن هزارون چش دُمی برماش کاچن
دل مو ری سرافتا با یه سیلی دگم دس نمکشه بس که پلاچن
شو یلدا شوپوشن ستیزن گُپت مث هندونی یلدا عزیزن
نداره هرکسی زلفی و ناری بگو سر تا رَچش او یخ بریزن
پری که سنگ پیری پاش بسّه و پاتیلی که جوشش وانشسّه
دو بیتی هاش هم پیر و پلالن تو ره وی مونه پای خرد و خسّه
هوی بارو بی و اشک مو هم باش و باد کوش هم وم داد آراش
هوا عالی ری غالی جات خالی که خارتو دلم واوی تو مکناش
مل ازبنهی شلیت ی وی چه وی وی چروگه بسّ لیت ی وی چه وی وی
سفیدم کرد کشکی کلّی لشت تو روغن نو تلیت ی وی چه وی وی
قاسم درویشی –دیر -دوراهک
موضوع مطلب :
