بگذار هر کس بيايد و نيشتري بزند و برود. من خواهم ماند و آبادت خواهم کرد

شهرمن

من به تو مي انديشم

و به تنهايي خويش

از پس شيشه تو را مي بينم

که گرفتي مرا در بر خويش...